Itago n'yo na lang po ako sa pangalang Annalyn, 22-anyos na po ako, nakatira ako sa bayan ng Sta. Cruz, Laguna.
Graduate po ako sa kursong Mass Communication (Journalism) sa Univesity of the Philippines (UP) sa Diliman, Quezon City.
Hanggang ngayon ay naghahanap pa ako ng trabaho.
Sa sulat kong ito, ibig ko lang pong manghingi ng payo sa lahat ng mambabasa ng sikat na website na Metrohunks.
Ang aking problema ay nagsimula noong ako'y 19-anyos pa lamang.
Nag-aaral pa ako sa UP sa edad kong iyan.
Tuwing weekend ay umuuwi ako sa amin sa Laguna upang makapagpahinga ng kahit ilang oras at makahingi na rin ng suporta sa aking mga magulang bago bumalik ng UP.
Kung minsan ay ginabi ako sa pag-uwi sa amin dahil mahirap kasi ang sakayan papunta dito sa Laguna lalo na't kung gabi na.
Minsan kasi ay gabi na ako makalabas sa eskuwelahan namin dahil may pasok pa ako ng alas 7:00 ng gabi ng Biyernes, pero pinilit ko pa ring makauwi sa Laguna.
Noong ika-23 ng Hulyo, taong 2004, ay pinilit ko pa ring makauwi sa amin kahit malakas ang ulan.
Alas 10:00 na ng gabi nang makasakay ako ng bus sa may Legarda, sa Manila.
Halos mag-ala 1:00 na ng madaling araw nang dumating ang bus na sinakyan ko sa Paete.
Nasiraan kasi kami sa bandang Tanay, Rizal, kaya natagalan ang biyahe ng bus.
Pagdating sa Paete ay mahirap nang sumakay papunta doon sa amin.
Inis na inis ako sa galing iyon dahil sumabay rin ang malakas na ulan.
Nakisilong muna ako sa may tindahan na bukas magdamag.
Halos umabot din ng mahigit isang oras akong nakatayo sa tindahan na iyon.
Lumapit sa akin 'yung isang lalaki na sa tantiya ko ay nasa 35-40 ang edad.
Medyo matangkad siya at katamtaman ang pangangatawan.
Medyo maputi siya at maiksi ang buhok.
Hindi naman siya gaanong guwapo at mabait siya sa akin nang gabing iyon.
Tinanong niya ako kung saan daw ako uuwi, sumagot naman ako na sa Sta. Cruz.
Nakipagkuwentuhan siya sa akin at sa tingin ko ay maginoo naman siya kaya't sinakyan ko na lang din siya.
Pinag-kape pa nga niya ako kasi nakita niyang giniginaw ako.
Sabi niya sa akin na sumabay na lang daw ako sa kanya tutal papunta rin daw siya sa Pagsanjan.
Tinanong ko siya kung ano ang gagawin niya doon.
Hinihintay na raw siya ng kanyang mga kamag-anak dahil may outing daw sila doon.
Ayaw nga raw sana niyang pumunta kasi pagod pa sa trabaho pero napilitan na lang daw siya dahil kailangan daw talaga ang kanyang presensya.
Tuwang-tuwa naman ako dahil makakauwi na ako sa amin ng ligtas, kasi makakasabay ako sa kanya.
Maya-maya pa ay natapos na kami sa pagka-kape.
Sabay kaming sumakay sa kotse niya na kulay pula.
Nabasa ko pa nga na Honda Civic Sedan ang kotse niya.
Malaki ang respeto ko sa kanya dahil mukha naman siyang disyenteng tao at mukha ring may kaya sa buhay.
Habang tumatakbo 'yung kotse, saka siya nagpakilala sa akin.
Nagpakilala siya sa pangalang Elmer.
Atorni raw siya. Inamin niyang may sarili na siyang pamilya.
Hindi ko naitanong ang edad niya dahil nahihiya ako.
Baka isipin niyang may gusto ako sa kanya.
Tinanong niya ako kung saan ako galing.
Mas marami kaming napagkakuwentuhan sa kotse dahil kami lang dalawa.
Sinabi ko sa kanya na estudyante ako ng UP at tuwing weekend ako umuuwi.
Sabi ko pa, minalas lang ako nang gabing iyon dahil nasiraan 'yung bus na sinakyan ko sa may Tanay tapos malakas pa ang ulan.
Tinanong niya ako kung bakit umuwi pa rin ako kahit gabi na.
Sinagot ko naman siya na may pasok ako ng alas 7:00 ng gabi.
Tumango na lang siya.
Gayunman, sinabi niya sa akin na hindi pa rin daw ako malas nang gabing iyon dahil nakilala ko siya at ligtas pa akong makakauwi sa amin dahil nakasabay ko siya.
Nalibang ako ng husto sa usapan kasi may sense of humor siyang kausap.
Napansin ko na lang na parang iba na 'yung dinaanan namin.
Tinanong ko siya na mukhang iba 'yung dinaanan namin.
Sinabi naman niya agad na may dadaanan lang siya saglit sa kaibigan niya.
Subali't habang tumatakbo ang kotse ay napansin kong iba na talaga ang lugar na iyon.
Kinakabahan na ako.
Napansin siguro niya kinakabahan ako kaya't sinabi niya sa akin na 'wag raw akong mag-alala.
Tumatawa pa nga siya nang sabihin niya iyon.
Bigla niyang inihinto ang sasakyan.
Bigla niya akong pinaghahalikan at nilamas-lamas niya ang iba't ibang parte ng aking katawan.
Dahil sa sobrang takot ay napilitan akong manlaban sa kanya.
Pinagsasampal ko siya.
Pero malakas siya at kaya niya akong pigilan.
Nakita kong may kinuha sa kanyang baywang.
Kaagad niya akong tinutukan ng baril.
Kapag manlaban daw ako ay tiyak sasabog daw ang ulo ko.
Napaiyak na lang ako. Hindi na ako nanlaban.
Pinatay niya ang makina ng kanyang kotse gayun na rin ang mga ilaw nito.
Pagalit niya akong inutusan na lumipat sa likod ng upuan ng kanyang sasakyan.
Wala akong magawa kundi sumunod na lang sa utos niya.
Parang gusto ko talaga siyang labanan pero natatakot ako na baka kung ano ang mangyari sa akin.
Nang nandoon na ako sa likod ay sumunod din siya.
Inatasan niya akong hubarin ko raw lahat ng saplot ko.
Nakiusap ako na 'wag ituloy kung ano man ang binabalak niya sa akin.
Pero hindi siya nakikinig. Lalo pa siyang nagalit nang makiusap ako sa kanya.
Hinubad ko na lang lahat ng saplot ko nang ikasa na niya ang kanyang baril.
Lalo akong natakot nang ikasa niya ang baril na iyon.
Pinahiga niya ako sa upuan. Humiga na rin ako.
Tinakpan ko pa ang aking mga suso at puke dahil nahihiya ako.
Nakita kong kaagad niyang binuksan ang zipper ng kanyang pantalon at inilabas ang kanyang tigas na tigas na titi.
Itinutok niya sa bibig ko ang titi niya at ipinasubo sa akin.
Pumapatak ang mga luha ko habang subo-subo ko ang burat niya.
Gusto kong kagatin ang titi niya para makabawi ako pero nakatutok ang baril niya sa ulo ko.
Bagama't wala pa akong karanasan pagdating sa ganyang bagay ay tila nagawa ko ang gusto ng hayop na lalaking iyon.
Sinabihan niya akong ihugot-pasok ko raw ang kanyang titi sa bibig ko, na sinunod ko naman.
Nakita kong umuungol siya habang subo-subo ko ang titi niya.
Hirap akong subuin ang titi niya dahil may kalakihan iyon.
Pagtapos ay hinugot niya ang titi niya sa bibig ko.
Sinabihan niya akong ibuka ko raw ang aking mga hita.
Ibinuka ko rin ang mga hita.
Para akong tuta na sunud-sunuran sa mga gusto niya.
Kaagad siyang pumatong sa akin.
Naramdaman kong itinutok niya ang aking matigas na titi sa butas ng aking puke.
At maya-maya lang ay naramdaman kong umulos siya.
Sobrang sakit ang naramdaman ko nang bigla niyang ipasok ang kanyang titi sa puke.
Ang hapdi. Parang mapigtas ang aking hininga.
Wala pa akong karanasan sa kantot kaya't ganu'n na lang kasakit ang aking naramdaman.
May boyfriend ako pero hindi pa niya ako nagalaw dahil alam ng nobyo ko na prayoridad ko ang aking pag-aaral.
Hihintayin daw niya ako hanggang sa matapos ako sa aking pag-aaral.
Subalit nang gabing iyon ay nakantot ako ng putang inang lalaking iyon.
Hindi ko akalain na ang mabait na tao na nakilala ko kanina ay siyang makakuha sa virginity ko, na dapat sa mahal kong nobyo ko lang sana ito ibigay.
Walang patid ang pagtulo ng aking luha habang masikip na pumapasok ang kanyang titi sa aking puke.
At makalipas lamang ang ilang sandali ay bumilis na ang ulos niya.
Mabilis na mabilis. Habang bumibilis ang pagbayo niya ay lalo namang sumasakit ang puke ko.
Pagkalipas ng ilang sandali ay nakaraos na siya.
Tumigil na rin siya sa pag-ulos.
Naramdaman kong hinugot na niya ang kanyang titi.
Kaagad niyang isinara ang kanyang zipper.
Wala akong tigil sa pag-iyak ng papigil.
Alam ng hayop na lalaking iyon na virgin ako nang makantot niya.
Pagalit niya akong sinabihan na bumaba sa kanyang kotse.
Bumaba agad ako ng hubo't hubad.
Inihagis pa niya ang panty ko, bra at iba ko pang saplot kasama na ang bag ko.
Wala akong magawa kundi ang magbihis.
Damang-dama kong masakit ang pekpek ko.
Hirap na hirap ako sa pagtayo at paglakad.
Tila dinemonyo pa ako nang gabing iyon dahil walang tigil ang buhos ng ulan, kaya basang-basa ako.
Pinaandar ng putang inang lalaki ang kanyang kotse at mabilis na pinaharurot ang kanyang kotse.
Iniwan niya ako sa isang madilim na sulok na malapit na pala sa amin.
Hindi ko masyadong matandaan ang lugar dahil sa nagtaasang mga kahoy at madamo ang paligid.
Ang kinaiinisan ko pa ay hindi ko nakuha ang plate number ng kanyang kotse bago ito umalis.
Nakalimutan ko dahil sa sobrang takot ko.
Hanggang ngayon ay walang taong nakakaalam na na-rape ako noong 2004.
Hindi na ako dumulog sa himpilan ng pulisya sa takot kong mapahiya lang ako. Baka kasi kumalat sa aming lugar 'yung nangyari sa akin at baka maiskandalo lang ako.
Habang gumugulong ang araw, halos gabi-gabi ay binangungot ako mula nang mangyari sa akin ang insidenteng iyon.
Hindi ko alam kung dapat ko na lang bang ipasa-Diyos ang nangyari sa akin.
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa aking mga magulang ang nangyari sa akin.
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa nobyo ko ang nangyari sa akin.
Hindi ko alam kung kanino ako lalapit para matulungan ako.
Sana, sa pamamagitan ng METROHUNKS, umaasa akong matulungan ninyo ako, lalo na sa mga mambabasa nito.
Hihintayin ko po ang inyong payo.
I-email n'yo na lang po sa lonely_annalyn@yahoo.com.
Umaasa,
Annalyn ng Laguna
